တစ္ခ်ိန္တုန္းက..မိုးရာသီ

တိမ္မည္းတစ္ခ်ိဳ႔
မိွဳင္းညိဳ႔ညိဳ႔န႔ဲ
မိုးကြက္ကိုဆင္
ရြာမယ္္ျပင္တယ္...
လ်ွပ္ပန္းႏြယ္ယွက္
ေကာင္းကင္ထက္မွာ
တစ္ခ်က္မိုးခ်ိန္း
မိုးလုံးဟိန္းသို႔
ကိုေရႊမိုးကိုအၾကိဳေထာက္တယ္.....
မၾကာခင္မွာ
ရြာဆင္တ႔ဲ..မိုး
အညိွဳးေတးက
ရႊဲရႊဲစိုေအး
ဖားေလးတို႔ေပ်ာ္
မိုးကိုေမ်ွာ္သူ
ေရႊေတာင္သူတို႔
ထြန္တုန္းကိုျပင္
လုပ္ငန္းခြင္သို႔
ကိုယ္႔ႏြားကိုယ္တြဲ
ဓါးကိုဆြဲလို႔
တာ၀န္ထမ္းဖို႔ျပင္ၾကတယ္.....
လယ္ကန္သင္းေဘး
ေရျပင္ေဖြးလို႔
မိုးစက္တစ္ေပါက္
သူ႔ဆီေရာက္ရင္
ခုန္ေပါက္ေပ်ာ္ရႊင္
ေဘးသို႔စင္တယ္.....
ကန္ေဘာင္ေဘးဘက္
ကန္စြန္းရြက္တို႔
စိမ္းစိမ္းစိုစို
အလွပိုလ်ွင္
ကေလးတစ္သိုက္
ျခင္းကိုပိုက္လို႔
မိုးေတးကိုဆို
ခူးဆြတ္လို႔ေပ်ာ္ၾကတယ္.....
ဂဏန္းႏိွဳက္ကာ
ဖားေကာက္ကာန႔ဲ
အဲဒီဘ၀
ေအးခ်မ္းလိုက္တာ
အေဖအျပန္
လက္မွာခိုဆြဲ
ဗ်ိဳင္းသားခ်ိဳခ်ိဳ
စားေစလိုလို႔
အိမ္ျပန္တိုင္းဖမ္းလာတတ္တ႔ဲ..အေဖ
အေမ႔လက္ရာ
ညေနစာက
မိုးန႔ဲအျပိဳင္
ျမိဳင္ဆိုင္လွတယ္......
ဘ၀မွာ
အဲဒီလိုမိုးမ်ိဳး
ဘယ္ေတာ႔မ်ားမွျပန္ရြာမွာလဲ
မိုးေလးဖြဲရင္
ျပန္ေရာက္ခ်င္သည္
ငယ္ငယ္တုန္းက ယာခင္းဆီ.....


Type rest of the post here